22 Şubat 2011 Salı

söz

Haftalardır durmuştu herşey. Diyet programını uyguluyordum ama  zerre kadar oynamıyordu baskül. Dile kolay. Bir ayyyy!

Deliriyordum. Sonunda doktorum müdahale etti. Biraz kalori düşürdü. Ben biraz daha çok yürüdüm. Ve de bana prozac verdi. Tamamen stresten vücudumu kapatmışım. Değil kilo gram veremiyordum.

Prozac bir hafta oldu daha. Ama placebo etkisi yetti bile bana.

Netice:

Cumadan Salıya 1 (yazıyla bir) kilo!

Artık kırılma noktasını da aştım. Bundan sonra aynı yolda daha hızlı yürüyeceğim! Söz!

Hiç yorum yok: